Obecnie hydrazyna jest najpowszechniejszym paliwem stosowanym w pędnikach na pokładzie satelitów: jest z natury wysoce energetyczny, ale także toksyczny i żrący, a także niebezpieczny w obsłudze i przechowywaniu.

ESA zainicjowała projekt Green Liquid Apogee Engine for Future Spacecraft, GRACE, w celu oceny bardziej przyjaznych dla środowiska opcji sterowania strumieniowego, a testy zakończyły się ciągłym, 60-sekundowym odpalaniem.

W ramach projektu GRACE przeanalizowano różne opcje, znajdując najskuteczniejszą kombinację dwuskładnikowego materiału pędnego wykorzystującego nadtlenek o wysokim stężeniu testowym jako utleniacz - znacznie czystszą wersję tej samej substancji chemicznej używanej do rozjaśniania włosów, która jest rozbijana na tlen i parę wodną za pomocą katalizatora - plus paliwo TMPDA.

Był to prawie ogólnopolski projekt, wspierany przez program ESA: „Polish Industry Incentive”. Instytut Lotnictwa w Polsce nadzorował zarządzanie, projektowanie i testy. Thales Alenia Space w Wielkiej Brytanii dostarczył dokument: zestawienie rozwiązań technologicznych, stosowanych w istniejących silnikach LAE.

„Program z powodzeniem zademonstrował solidne działanie katalizatora, które jest w stanie wytrzymać minutę ciągłego spalania” - zauważa inżynier napędu ESA Ferran Valencia Bel.

„Sukces GRACE świadczy o doskonałości technicznej Polski w dziedzinie napędu rakietowego, będącej częścią większego wysiłku ESA mającego na celu wprowadzenie przemysłu kosmicznego na bardziej zrównoważone poziomy, znajdowanie nietoksycznych alternatyw dla starszych substancji i materiałów”.

Źródło informacji: ESA